مونرو چیست (XMR)
بلاکچین‌های عمومی ذاتاً شفاف هستند. برای اینکه بلاکچین‌ها در یک محیط غیرمتمرکز کار کنند، هر همتا باید بتواند به طور مستقل تمام معاملات خود را بررسی کند. نگاهی گذرا به بیت کوین یا اتریوم کافی است تا ببینید که پایگاه‌های اطلاعاتی آنها تا چه اندازه عمومی است.
چنین زیرساختی مزایای متعددی را به همراه دارد، اما غالباً حریم خصوصی و بی هویتی را به خطر می‌اندازد. ناظران می‌توانند تراکنش‌ها و آدرسهای بلاکچین را به یکدیگر پیوند دهند تا نام صاحبان آدرس را به طور بالقوه نامشخص کنند.
این ارزهای رمزنگاری برای تعداد بیشماری از کاربردها مفید هستند. با این حال، کوینهای حریم خصوصی ممکن است برای کسانی که به دنبال رازداری واقعی مالی هستند مطلوب‌تر باشد و وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری خصوصی می‌شود، تعداد معدودی به اندازه مونرو شناخته شده هستند.
مونرو چیست؟
مونرو (واژه به زبان اسپرانتویی به معنای “پول”) ارز رمزنگاری شده‌ای است که بر اساس اصول غیرقابل پیوند بودن و غیرقابل ردیابی بودن ساخته شده است. به زبان انگلیسی ساده، این بدان معناست که شما نمی‌توانید بین دو تراکنش مونرو ارتباط برقرار کنید و همچنین نباید بتوانید منبع یا مقصد وجوه را تعیین کنید.
این جذابیت مونرو است. هنوز هم از زنجیره بلوکی برای ردیابی جریان وجوه استفاده می‌شود، اما از برخی از رمزنگاری‌ها برای مخفی کردن منابع معاملات، مبالغ و مقصد استفاده می‌کنند. بیایید این را با مقایسه کردن آن با دفتر کل بیت کوین، که شبیه به مونرو است، نشان دهیم:
بلاکچین مونرو به این شکل است:
تاریخچه بسیار مختصری از مونرو
مونرو یک شاخه از Bytecoin است، یک ارز رمزنگاری شده با حریم خصوصی که در سال 2012 منتشر شد. Bytecoin اولین پروتکل مبتنی بر CryptoNote بود، یک فناوری منبع باز که هدف آن حل برخی از کاستی‌های بیت کوین بود. یعنی این کاستی‌ها شامل استخراج ASIC (استفاده از سخت افزار تخصصی استخراج) و عدم رعایت حریم خصوصی در معاملات است. CryptoNote اکنون اساس بسیاری از ارزهای رمزنگاری را تشکیل می‌دهد که می‌خواهند بر محرمانه بودن تأکید داشته باشند.
در سال 2014، توسعه دهندگانی که از توزیع اولیه Bytecoin ناراضی بودند، آن را در پروژه جدید معروف به Bitmonero قرار دادند. بعداً این نام تغییر یافت و “Bit” از نام آن حذف شد تا به آنچه امروز با نام مونرو می‌شناسیم، تبدیل شد.
مونرو چگونه کار می‌کند؟
هنگام تحقیق در مورد مونرو، اصطلاحات “امضای حلقه‌ای” و “آدرس پنهانکاری” را خواهید شنید. اینها دو مورد از نوآوری‌های اساسی هستند که اساس ناشناس بودن معاملات مونرو را تشکیل می‌دهند. در این بخش، یک نمای کلی از هر دو مفهوم را ارائه خواهیم داد.
امضای حلقوی و معاملات محرمانه
امضای حلقه‌ای امضای دیجیتالی است که توسط شخصی در یک گروه مشخص ایجاد شده است. با توجه به امضا و کلیدهای عمومی اعضای گروه، هر کسی می‌تواند تأیید کند که یکی از شرکت کنندگان امضا را ارائه کرده است. اما آنها نمی‌توانند بگویند کدام یک از این شرکت کنندگان این کار را انجام داده است.
مقاله 2001 تحت عنوان چگونه می‌توان یک مدرک مخفی را فاش کرد، جزئیات این ساختار را شرح می‌دهد و در این توضیحات از مثال کابینه دولت استفاده کرده است. فرض کنید یکی از اعضای این کابینه (باب) مدارک مجرمانه‌ای در مورد نخست وزیر دارد. باب می‌خواهد به یک روزنامه نگار ثابت کند که در واقع یکی از اعضای کابینه است، اما می‌خواهد ناشناس بماند.
باب نمی‌تواند این کار را با امضای دیجیتالی منظم انجام دهد. با مقایسه آن با کلید عمومی او، هرکسی می‌تواند با اطمینان بگوید که فقط کلید خصوصی باب می‌تواند این امضا را تولید کند. ممکن است عواقب شدیدی به دلیل فاش کردن فعالیت‌های نخست وزیر برای او به دنبال داشته باشد. با این حال، اگر از کلیدهای اعضای دیگر کابینه در یک طرح امضای حلقه‌ای استفاده شده باشد، نمی‌توان تعیین کرد که کدام یک پیام را ارسال کرده است. هنوز هم می‌توان گفت که یکی از اعضای کابینه اطلاعات را فاش کرده و در نتیجه صحت آنها را اثبات کرده است.
این تکنیک هر بار که معامله ایجاد می‌کنید، با قابلیت انکار پذیری قابل قبولی برای شما استفاده می‌شود. هنگام ساخت آن، کیف پول مونرو شما کلیدهای کاربران دیگر را از بلاکچین بیرون می‌کشد تا حلقه‌ای ایجاد کند. این کلیدها به طور موثر به عنوان گمراه کننده عمل می‌کنند (مانند ناظری بنظر می‌رسد که هر کسی که در آن حلقه هست می‌تواند معامله شما را امضا کرده باشد. در نتیجه، یک فرد خارجی هرگز نمی‌تواند تعیین کند که آیا یک خروجی مصرف شده است یا خیر. در بهترین حالت، آنها می‌توانند بگویند که یکی از هشت خروجی در تصویر زیر ممکن است هزینه شده باشد. ما به تعداد خروجی‌های ساختگی مخلوط می‌گوییم.
در تصویر بالا، خروجی سبز همان چیزی است که شما واقعاً هزینه می‌کنید و آنهایی که قرمز هستند، طعمه‌هایی هستند که از بلاکچین جمع کرده‌اید. به نظر یک ناظر، به نظر می‌رسد که شما می‌توانید هر یک از هشت خروجی را خرج کنید.
قبلاً اینگونه بود که خروجی‌های موجود در حلقه یک اندازه بودند. در غیر این صورت، فهمیدن آنچه در جریان است آسان خواهد بود، زیرا مبالغ معاملات قابل مشاهده بود. به عنوان مثال، ممکن است شما یک حلقه داشته باشید که فقط خروجی‌های2 XMR در آن قرار گرفته باشد یا یک حلقه که فقط 0.5 XMR حلقه را تشکیل می‌دهد.
ارتقا به RingCT (معاملات محرمانه حلقه) آن را تغییر داد. این معاملات محرمانه است، روشی که در آن مقدار معاملات مبهم است. ادغام آن در پروتکل مونرو باعث افزایش حریم خصوصی شد، زیرا بدان معنی است که دیگر نیازی به کار با فرقه‌های تعیین شده ندارید. اکنون می‌توانید یک حلقه با خروجی‌هایی در اندازه‌های مختلف و بدون فاش کردن هرگونه اطلاعاتی که می‌تواند برای پاک کردن نام شما استفاده شود، ایجاد کنید.
آدرسهای مخفی
امضاهای حلقه‌ای محل تهیه وجوه را پنهان می‌کنند، اما با آدرسهای عمومی منظم، همچنان می‌توانید ببینید که آنها به کجا می‌روند. اگر هویت شما به یکی از آدرسهای بلاکچین گره خورده باشد، می‌تواند مشکل ساز باشد.
فرض کنید برای هر سفارش از آدرس مشابهی برای فروشگاه تجارت الکترونیکی خود استفاده می‌کنید. هر کسی که سفارشی انجام داده باشد می‌تواند موجودی شما را مشاهده کند و به افراد دیگر بگوید که این آدرس معاملاتی شماست. این می‌تواند شما را به یک هدف تبدیل کند.
آدرسهای مخفیانه مقصد وجوه را پنهان می‌کنند. آنها این کار را با مکانیسمی ایجاد می‌کنند که فرستنده یک آدرس یکبار مصرف بر اساس یک آدرس عمومی که فقط برای آن معامله استفاده می‌شود، ایجاد کند. آدرس عمومی ممکن است چیزی شبیه به این باشد:
اگر آدرس را در کاوشگر بلوک مونرو جستجو کنید، خواهید دید که نمی‌توانید هیچ معامله‌ای را با آن گره بزنید. دلیلش این است که وقتی فرستنده‌ای می‌خواهد وجهی برای شما بفرستد، با انجام برخی از معادلات ریاضی با یکی از موارد فوق آدرس خفا را ایجاد می‌کند. وقتی آنها XMR را ارسال می‌کنند، آن را به آدرس جدیدی در بلاکچین می‌فرستند. هر آدرس ایجاد شده با آدرس قبلی متفاوت خواهد بود و نمی‌توان آنها را بهم پیوند داد.
با این وجود، شما دو نوع اطلاعات دارید که می‌توانید مورد استفاده قرار دهید: کلید مشاهده خصوصی و کلید خرج خصوصی. همانطور که نام‌ها گویا هستند، کلید مشاهده به شما امکان می‌دهد تمام معاملات مرتبط با آدرس خود را مشاهده کنید. می‌توانید این را به دیگران (به عنوان مثال حسابدار خود) بدهید تا وجوهی را که دریافت کرده‌اید حسابرسی کنید. کلید خرج همان چیزی است که معمولاً به عنوان کلید خصوصی خود تصور می‌کنید (از آن برای خرید کوینهای خود استفاده می‌کنید).
مونرو به طور پیش فرض از حریم خصوصی برخوردار است، بدین معنی که شما نمی‌توانید از بین استفاده از آدرس پنهانی انتخاب کنید. بنابراین در حالی که دفتر عمومی به طور خودکار پنهان می‌شود، شما همچنان می‌توانید معاملات خود را برای طرف‌های مورد نظر خود شفاف و روشن کنید.
مونرو در مقابل بیت کوین – تفاوت چیست؟
به عنوان ارزهای رمزنگاری، مونرو و بیت کوین شباهت‌هایی با یکدیگر دارند. اما در واقعیت، جنبه‌های بسیاری منحصر به فردی وجود دارد.
قابلیت تبدیل
قابلیت تبدیل منبع اختلاف عمده در حوزه بیت کوین است. به تعویض کالا با کالای دیگر از نوع مشابه اشاره دارد. به عنوان مثال طلا قابل تبدیل در نظر گرفته می‌شود زیرا شما می‌توانید اونس خود را با شخص دیگری مبادله کنید و همچنان از نظر عملکرد یکسان خواهد بود. پول نقد نیز همین طور است ( می‌توانید یک اسکناس ده دلاری را با پول دیگری عوض کنید). برعکس، یک قطعه هنری منحصر به فرد مانند مونالیزا قابل تبدیل نیست زیرا واحد دیگری مانند آن وجود ندارد.
در بسیاری از ارزهای دیجیتال، تعیین قابلیت تبدیل کمی چالش برانگیزتر می‌شود. واحدهای موجود در بیت کوین در سطح پروتکل قابل تبدیل هستند، زیرا نرم افزار هیچ تمایزی بین هر واحد BTC قائل نیست. جایی که ابهام بیشتری بوجود می‌آید در سطح اجتماعی و سیاسی است. برخی معتقدند بیت کوین غیرقابل تبدیل است زیرا هر خروجی آن منحصر به فرد است، در حالی که دیگران معتقدند این مسئله مهم نیست.
از آنجا که بلاکچین بیت کوین شفاف است، جزئیات معامله مانند مبالغ و مقصد را می‌توان ردیابی کرد. فرض کنید یک فاکتور پنج دلاری برای خرید خشکبار در یک فروشگاه مواد غذایی دریافت کرده‌اید. این صورتحساب می‌توانست در معاملات مجرمانه ده معامله پیشتر مورد استفاده قرار گیرد و اکنون هیچ تاثیری در قابلیت استفاده از صورتحساب نخواهد داشت. با بیت کوین، مواردی رخ داده است که این کوین‌ها بخاطر تاریخ “آلوده” خود رد یا مصادره شده‌اند. حتی اگر کاربران از معاملات گذشته بی اطلاع باشند، نظارت زنجیره‌ای می‌تواند این کوین را در لیست سیاه قرار دهد و بر قابلیت استفاده از آنها به عنوان ارز تأثیر بگذارد. و به همین دلیل است که برخی بیت کوین را یک دارایی غیرقابل تبدیل می‌دانند.
در برخی محافل تصور می‌شود که این اقدامات می‌تواند برخی از خصوصیاتی که باعث جذابیت دفتر کل ارزهای رمزنگاری می‌شود را از بین ببرد. کوینهای “تمیز” را که به تازگی استخراج شده‌اند (و بنابراین سابقه‌ای ندارند) می‌توان با ارزش‌تر از کوینهای “کثیف” قدیمی دانست.
کسانی که مخالف وجود این کوین هستند معتقدند که از آن بطور غیرمعقول استفاده می‌شود. به علاوه، ابزارهای اختلاط کوین نیز به طور فزاینده در دسترس کاربران نهایی قرار گرفته است، که هر دو این فاکتورها منبع مالی را مبهم می‌کنند.
مونرو از این کاستی‌ها اجتناب می‌کند. از آنجا که ناظران نمی‌توانند بگویند که وجوه از کجا تأمین شده یا کجا می‌روند، شاید بیشتر به پول نقد شباهت دارد تا کوینهای غیرحرمانه. حتی در مشاغل با سیاست‌های دقیق تحلیلی، XMR حاصل از معاملات مشکوک بدون مشکل قابل مبادله است.
حریم خصوصی مونرو اما هزینه دارد. اندازه معاملات بسیار بزرگتر است، به این معنی که قبل از اینکه سیستم بتواند توده‌ها را در خود جای دهد، موانع قابل توجهی وجود دارد که باید بر آنها غلبه شود.
جالب است بدانید که قابلیت تبدیل قوی آن حتی درجه خاصی از اعتبار ارز رمزنگاری شده را بدست آورده است و از بیت کوین به عنوان پول انتخابی مجرمان سایبری که به رمزنگاری، باج افزار و معاملات وب تاریک دست می‌زنند، پیشی می‌گیرد.
بلوک و استخراج
مانند بیت کوین، مونرو از اثبات کار برای افزودن بلوک‌های معاملات به بلاکچین استفاده می‌کند. هرچند، مانند تمام پروتکل‌های مبتنی بر CryptoNote، در برابر ASIC مقاوم طراحی شده است. هدف از این اقدام جلوگیری از تسلط استخرهای استخراج که دارای سخت افزار تخصصی استخراج هستند، می‌باشد.
در مورد اندازه بلوک، مونرو برخلاف 4 میلیون واحد بلوک بیت کوین، سقف ثابت ندارد. در عوض، اندازه بلوک پویا دارد، به این معنی که بلوک‌ها می‌توانند گسترش پیدا کنند تا تقاضای بیشتر را جوابگو باشند. بر این اساس، اگر تقاضا کاهش یابد، اندازه مجاز کاهش می‌یابد. اندازه با مشاهده متوسط اندازه صد بلوک قبلی (که بطور متوسط هر دو دقیقه استخراج می‌شوند) محاسبه می‌شود. ماینرها می‌توانند بلوک‌هایی تولید کنند که بیش از حد مجاز باشد، اما با کاهش پاداش جریمه می‌شوند.
شایان ذکر است که عرضه محدود نیست، همانطور که در بیت کوین وجود دارد. مونرو همچنین دارای یک برنامه پاداش بلوک در حال کاهش است، اما با گذشت زمان به سمت صفر تمایل ندارد. در عوض، یارانه بلوک به طور نامحدود در یک مقدار ثابت باقی می‌ماند تا شرکت کنندگان را برای حفظ بلوک‌های استخراج ترغیب کند.
هارد فورک
شما می‌توانید تفاوت جالب دیگری را بین بیت کوین و مونرو در سطح حاکمیت مشاهده کنید. بیت کوین تا حدی مخالف فورک و انشعاب است تا جایی که حتی برای یک بروزرسانی ساده، قبل از اجرای آن مدتها مورد بحث قرار می‌گیرد. اما این اقدام یک دلیل دارد. توسعه دهندگان بیت کوین برای اطمینان از ثبات، امنیت و عدم تمرکز سیستم، باید گاهی محافظه کار باشند.
البته، فورک‌ها تنها مکانیزم‌های ارتقا پروتکل هستند. آنها اغلب برای رفع اشکالات مهم یا افزودن ویژگی‌های جدید ضروری هستند. اگرچه در مورد بیت کوین، کاربران ترجیح می‌دهند از آنها اجتناب کنند زیرا باعث تقسیم می‌شوند و ممکن است تمرکززدایی را تهدید کنند. به طور کلی، هارد فورک در بیت کوین زمانی بوجود می‌آید که گروهی بخواهد ارز رمزنگاری شده جدیدی را از شبکه موجود ایجاد کند. در غیر این صورت، آنها معمولاً برای پوشش آسیب پذیری‌های فوری ذخیره می‌شوند.
با این حال، در مونرو، فورک‌های سخت مکرر بخشی از نقشه راه هستند. این اقدام تضمین می‌کند که نرم افزار می‌تواند به سرعت با تغییرات سازگار شود و نسخه‌های امنیتی را ارائه دهد. برخی به روزرسانی‌های “اجباری” پروتکل را به عنوان یک نقطه ضعف می‌دانند، گرچه هارد فورک‌های مونرو در واقع معنای منفی ندارند، زیرا گاهی اوقات در ارزهای رمزنگاری دیگری نیز انجام می‌شود. این بدان معنا نیست که آنها عاری از اشتباه نیستند (هارد فورک‌های مکرر خطر عدم آسیب پذیری را افزایش می‌دهند و می‌توانند کاربران بروز نشده را از شبکه خارج کنند).
توسعه مونرو
همانند بیت کوین، توسعه مونرو برای همه آزاد است. هرکسی می‌تواند در کدنویسی منبع و اسناد کمک کند. انجمن تصمیم می‌گیرد کدام ویژگی‌ها را اضافه، حذف یا اصلاح کند. در زمان نگارش این مقاله، بیش از 500 نفر در پروژه همکاری دارند. تیم توسعه دهنده Core از توسعه دهندگانی مانند Riccardo Spagni (معروف به FluffyPony)، Francisco Cabañas (ArticMine) و نام‌های مستعار NoodleDoodle ، othe و binaryFate تشکیل شده است.
در کنار حمایت‌های مالی، از سیستم Crowdfunding Community (CCS) برای تأمین بودجه توسعه استفاده می‌شود. کاربران می‌توانند ایده‌هایی را ارائه دهند که اگر توسط انجمن انتخاب شوند، دوره سرمایه گذاری گسترده را پشت سر می‌گذارند. هنگامی که برای تحقق بخشیدن به پروژه، نقاط عطفی مشخص به وجود آم ، بودجه آن به مسئولین پرداخت می‌شود.
سخن پایانی
برای سالها، مونرو (XMR)ارز رمزنگاری شده برای کسانی است که به دنبال تضمین‌های حریم خصوصی قوی هستند. این یک انجمن اختصاصی از توسعه دهندگان است که متعهد به افزایش محرمانه بودن معاملات کاربران خود هستند. به روزرسانی‌های جدید (مانند ادغام Kovri) به دنبال ایجاد عدم قابلیت اتصال و غیرقابل ردیابی بودن در ارزهای رمزنگاری است.
