نهنگ ها بیت کوین را در صرافی‌های رمزنگاری سپرده گذاری می‌کنند – این به چه معنی است؟
قیمت بیت کوین در تلاش است تا قیمت بالای 50 هزار دلار را حفظ کند. در حال حاضر، در زمان نوشتن این مقاله،با قیمت حدود 45هزار دلار معامله می‌شود. بالاترین میزان کاهش این ارز رمزنگاری شده تقریباً به اندازه 10 هزار دلار بود که هفته گذشته از 55 دلار به 46 هزار دلار رسید زیرا مدیر عامل شرکت تسلا، ایلان ماسک اعلام کرد که این شرکت دیگر پرداخت‌های بیت کوین را نمی‌پذیرد.
تسلا دلیل این امر را “افزایش روزافزون استفاده از سوخت‌های فسیلی برای استخراج و معاملات بیت کوین دانست، به ویژه زغال سنگ، که دارای بدترین میزان انتشار نسبت به دیگر سوخت‌هاست”.
کی یانگ جو، مدیر عامل شرکت تحلیلی کریپتوکوانت، نشان داد که نهنگ‌ها بیت کوین را در صرافی‌ها سپرده گذاری می‌کنند. او توضیح داد:
اگر شما یک سرمایه گذار بلند مدت بیت کوین هستید، نگران نباشید. سبد سهام شما همانند موسسات سرمایه گذاری در ایالات متحده است. اگر معامله گر مشتقات هستید، در کوتاه مدت مراقب باشید. نهنگ‌ها بیت کوین را به صرافی‌ها واریز می‌کنند.
نهنگ‌ها معمولاً بیت کوین را در صرافی‌ها نقد می‌کنند تا سود نقدی دریافت کنند و این ممکن است باعث فشار فروش شود. در نتیجه، این کار باعث کاهش قیمت می‌شود.
ITB همچنین ورود گسترده بیت کوین به صرافی‌های متمرکز را تأیید کرد. این شرکت ارائه دهنده داده‌های رمزنگاری بیان کرد:
شاخص ITB Netflows دومین ورودی بزرگ بیت کوین به صرافی‌های متمرکز را در کمتر از 15 ماه به مقدار 24.84هزار بیت کوین شناسایی کرد.
دارندگان بیش از 8 درصد از منابع موجود بیت کوین را ذخیره کردند.
با توجه به داده‌های Glassnode:
دارندگان بیت کوین امروز بیش از 8 درصد از عرضه در گردش در کیف پولهای خاموش را در اختیار دارند.
بنابراین، نشان می‌دهد که دارندگان بیت کوین شروع به انباشته و ذخیره کردن بیشتر بیت کوین برای اهداف بلند مدت کرده‌اند حتی با وجود اینکه قیمت‌ها کاهش می‌یابد.
به عنوان مثال، شرکت پیشرو اطلاعات تجاری آمریکایی MicroStrategy با خرید 271 بیت کوین بیشتر به قیمت 15 میلیون دلار، سرمایه گذاری خود را در بیت کوین افزایش داد.
از سوی دیگر، دشواری استخراج بیت کوین اخیراً به بالاترین سطح 7 ساله یعنی 21.5٪ رسیده است.
سطح دشواری استخراج با توجه به مقدار توان محاسباتی مصرف شده توسط شبکه بیت کوین تعیین می‌شود و با هش ریت اندازه گیری می‌شود. این معیار به رایانه‌ها اجازه می‌دهد تا مشکلاتی را که امکان تأیید تراکنش‌ها را در سراسر شبکه فراهم می‌کنند، پردازش و حل و فصل کنند.
