نسل دوم توکن‌های غیرمثلی (NFT 2.0) چیست و چه تفاوتی با NFT دارد؟

عرصه توکن‌های غیرمثلی (NFT) به سطح جدیدی در قالب NFT 2.0 پیشرفت کرده است. NFT 2.0 نسخه ارتقاء‌یافته نسل اول توکن‌های غیرمثلی است که به‌روزرسانی‌های جدید و ابزارهای بیشتری را در زیرساخت NFTهای موجود به ارمغان می‌آورد. توکن‌های غیرمثلی نسل دوم می‌توانند کاربردهایی فراتر داشته باشند، مثلاً مالکان می‌توانند با توکن‌های خود تعامل داشته باشند یا آن‌ها را با توکن‌های دیگر ترکیب کنند. در ادامه، به شما خواهیم گفت که NFT 2 چیست، ویژگی‌های آن کدامند و چه تفاوتی با NFTهای نسل اول دارد.

NFT 2 چیست؟

NFT 2 گام بعدی در توسعه فناوری NFT است. همانطور که از نام آن برمی‌آید، NFT 2 نسخه ارتقاء‌یافته توکن‌های غیرمثلی نسل اول یا NFT 1 است. بسیاری از علاقه‌مندان به این دست توکن‌ها انتظار دارند که نسل دوم NFT شکل بهبودیافته‌ای از فناوری توکن‌های غیرقابل تعویض به شیوه‌های مختلف باشد.

وقتی صحبت از پروژه‌های NFT 1 می‌شود، توکن‌های غیرقابل تعویض چیزی بیش از نمایش پیکسلی یک فایل مولتی‌مدیا بر روی فناوری بلاکچین نیستند. در نسخه جدید، NFTها احتمالاً می‌توانند هر کاری را که در نسخه قبلی فناوری NFT انجام نمی‌شود، انجام دهند.

هدف نسل دوم NFT، ترکیب ابزارها و ویژگی‌های بیشتر در دارایی‌های NFT است. تمرکز نسل اول بر روی دارایی‌های دیجیتال ایستا بود. نسل دوم قابلیت‌های بیشتری را برای این دسته دارایی‌های دیجیتال ایستا به ارمغان می‌آورد. در یک کلام، NFT 2.0  به دنبال ایجاد بازار دارایی‌های دیجیتال جدید با قابلیت‌های گسترده است.

NFT 2.0 به دارندگان اجازه می‌دهد که کارهای بیشتری را با دارایی‌های توکنیزه خود انجام دهند. این قابلیت‌ها شامل مواردی چون آیتم‌های درون بازی، موسیقی، کلکسیون‌های دیجیتال، بلیت‌ها، کوپن‌ها و صد البته هنر دیجیتال می‌شود. NFT 2 مالکیت مشترک NFTها را امکان‌پذیر می‌کند که مبتنی بر مالکیت فردی NFT 1 است. این بدان معناست که افراد متعددی می‌توانند درصدی از مالکیت یک NFT واحد را به دست آورده و به صورت جزئی به فروش برسانند.

NFT 2 چه ویژگی‌هایی دارد؟

حال که با تعریف NFT 2 چیست آشنا شدیم، به بررسی ویژگی‌های نسل جدید توکن‌های غیرقابل تعویض خواهیم پرداخت. هدف NFT 2 ایجاد NFTهای هوشمند و واقع‌گرایانه است. کاربران می‌توانند با NFTهای نسل دوم خود که خریداری کرده یا به دست آورده‌اند، تعامل داشته باشند و بازی کنند. دارایی دیجیتال، در این مورد، ممکن است هر چیزی باشد. این مثال را در نظر بگیرید: ما قبلاً تلفن‌های همراهی داشتیم که اساساً برای مکالمه کاربرد داشتند. اما اکنون تقریباً همه یک تلفن همراه هوشمند دارند، دستگاهی که می‌تواند از داده‌ها به روشی معنادار استفاده کند.

سه ویژگی NFT 2 عبارتند از:

• زایندگی (مولد بودن)
• ترکیب‌پذیری
• تعامل‌پذیری

زایندگی

به لطف هوش مصنوعی، کاربران می‌توانند از قابلیت‌های شخصی‌سازی و ارتباط عاطفی بهره‌مند شوند. کاربران می‌توانند NFTهایی را انتخاب کنند که بیشتر با آن‌ها صحبت می‌کنند. این امر باعث می‌شود که NFTها برای افراد جذابیت بیشتری داشته باشند، گویی که محصولات مصرفی هستند. توانایی ایجاد دارایی‌های دیجیتال به صورت تصادفی با بهره‌گیری از الگوریتم‌ها، با عنوان «زایندگی» شناخته می‌شود.

به لحاظ عملی، کاربران می‌توانند مرتبط‌ترین مورد استفاده را برای NFT خود تعیین کنند. برای دستیابی به این هدف، NFT 2 از قدرت هوش مصنوعی (AI) استفاده می‌کند تا ویژگی‌های شخصی‌سازی‌شده را در خود بگنجاند که این مجموعه‌های دیجیتال را بیشتر با نیازهای هر کاربر متناسب می‌سازد. به عنوان مثال، پلتفرم‌های آنلاینی که ویدئو استریمینگ، پخش موسیقی و نمایش تصویر را ارائه می‌دهند، به لطف این نسخه به‌روز‌شده، می‌توانند NFTها را به طور یکپارچه ادغام کنند.

ترکیب‌پذیری

ترکیب‌پذیری به توانایی تغییر یا ایجاد یک دارایی دیجیتال اشاره دارد. NFTها قبلاً فقط در صرافی‌ها معامله می‌شدند. به دلیل ترکیب‌پذیری، آن‌ها چند وجهی هستند و به قابلیت‌های تعداد زیادی از NFTها دسترسی دارند. آن‌ها همچنین می‌توانند طیف گسترده‌ای از سناریوها و کاربردها را مدیریت کنند.

اگرچه توکن‌های غیرمثلی در حالت پایه خود تک بعدی هستند، اما قابلیت سیال NFT 2 آن‌ها را ترکیب‌پذیر می‌کند. این ویژگی به کاربران اجازه می‌دهد تا مجموعه‌های دیجیتالی خود را سفارشی کنند و بر اساس نیازهای منحصربه‌فرد خود، توکن‌های جدید ایجاد کنند. به این ترتیب، NFTها را می‌توان به گونه‌ای ارتقاء داد که کاربران بهتر بتوانند با آن‌ها تعامل داشته باشند.

تعامل‌پذیری

این ویژگی دارایی‌ها را به دارایی‌های هوشمند تبدیل می‌کند. یک NFT را در نظر بگیرید که در طول زمان و با توجه به داده‌های دریافتی، بسیار شبیه به یک انسان واقعی تکامل پیدا می‌کند. کاربران و سایر منابع می‌توانند در این مسیر به دارایی‌های دیجیتال کمک ‌کنند. بر اساس نوع ورودی‌ها، آن‌ها متناسب با وضعیت فعلی خود تغییر می‌کنند.

در این نسخه به‌روزشده، دارندگان NFT می‌توانند با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشند و دارایی‌های خود را هوشمندتر کنند. از همین رو، دارندگان می‌توانند اطلاعات ذخیره‌شده در قراردادهای هوشمند NFT خود را تغییر دهند و آن‌ها را برای برآورده کردن نیازهای خاص، بر اساس یک هدف جدید، برنامه‌ریزی کنند.

آموزش ساخت NFT

NFT 2.0 چه تفاوتی با NFT دارد؟

در نسخه قبلی فناوری توکن‌های غیرقابل تعویض، NFTها را پس از ضرب شدن نمی‌توان تغییر داد. این در حالی است که در NFT 2، ویژگی «پویایی» با ارائه دستورات ویژه‌ برای تغییر ماهیت NFTهایی که قبلاً ساخته شده‌اند، آن‌ها را تأثیرگذارتر کرده است. در نسخه قبلی، تراکنش‌های NFT با یکدیگر در دفتر کل بلاکچین مرتبط می‌شدند، در حالی که در نسخه جدید، امکان ایجاد دارایی‌های دیجیتال به شکل NFT با استفاده از قابلیت تصادفی بودن الگوریتمی وجود دارد.

NFT 1 در درجه اول به عنوان اثبات مالکیت هر دارایی دیجیتال استفاده می‌شود، اما NFT 2 لایه‌ها را در مفهوم مالکیت معرفی می‌کند. این بدان معناست که توکن‌های غیرقابل تعویض نسل دوم را می‌توان به NFTهای دیگر پیوند داد و همچنین، می‌توان از آن‌ها برای نمایش دادن یک توکن قابل تعویض بهره برد. به طور کلی، تفاوت‌های NFT 2.0 با NFT 1.0 را می‌توان در سه مورد زیر خلاصه کرد:

ایستا / پویا

چنانکه اشاره کردیم، NFTهای نسل اول ایستا هستند، به این معنی که پس از ضرب شدن، متادیتای آن‌ها را نمی‌توان تغییر داد. در مقابل، NFTهای نسل دوم پویا هستند، یعنی متادیتای آن‌ها را می‌توان در طول زمان تغییر داد. این امر به نوبه خود، انعطاف‌پذیری و خلاقیت را برای ضرب کردن NFTها افزایش می‌دهد.

تک منظوره / چند منظوره

NFTهای نسل اول معمولاً تک منظوره هستند، به این معنی که فقط برای یک چیز قابل استفاده هستند. به عنوان مثال، NFT یک اثر هنری دیجیتال فقط می‌تواند برای نشلن دادن مالکیت اثر هنری استفاده شود. این در حالی است که NFTهای نسل دوم می‌توانند چند منظوره باشند و برای چند چیز استفاده شوند. برای مثال، NFT یک اثر هنری دیجیتال می‌تواند برای دسترسی به محتوا یا رویدادهای انحصاری نیز مورد استفاده قرار بگیرد.

بسته / باز

NFTهای نسخه 1.0 معمولاً بسته هستند، یعنی برای همه قابل دسترسی نیستند، چرا که اغلب بر روی بلاکچین‌های خصوصی ایجاد می‌شوند. در طرف مقابل، NFTهای نسخه 2.0 معمولاً باز و برای همه قابل دسترسی هستند، زیرا بر روی بلاکچین‌های عمومی ایجاد می‌شوند. NFT 2.0 یک فناوری جدید است، اما این پتانسیل را دارد که نحوه تعامل ما با دارایی‌های دیجیتال را متحول کند.

انواع NFT 2.0

انواع مختلفی از NFT 2.0 وجود دارد که هر کدام ویژگی‌ها و مزایای منحصربه‌فرد خود را دارند. برخی از رایج‌ترین انواع NFT 2.0 عبارتند از:

NFT پویا (Dynamic NFT)

NFTهای پویا به آن دسته NFTهایی اطلاق می‌شود که متادیتای آن‌ها در طول زمان قابل تغییر است. به این طریق، انعطاف‌پذیری و خلاقیت بیشتر می‌شود، زیرا می‌توان از آن‌ها برای نمایش چیزهای مختلف استفاده کرد. برای مثال، از یک NFT پویا می‌توان برای نمایش یک اثر هنری دیجیتال استفاده کرد که ظاهر آن در طول زمان تغییر می‌کند یا می‌توان از آن برای نشان دادن بلیت یک رویداد استفاده کرد که دسترسی به محتوای انحصاری را امکان‌پذیر می‌سازد.

NFT چند منظوره (Multi-purpose NFT)

از NFTهای چند منظوره می‌توان برای اهداف مختلفی مانند بازی، هنر و امور مالی استفاده کرد. این امر باعث می‌شود که آن‌ها نسبت به NFTهای سنتی که معمولاً برای یک هدف استفاده می‌شوند، کاربردپذیرتر باشند. به عنوان مثال، یک NFT چند منظوره می‌تواند به عنوان یک شخصیت در بازی، یک اثر هنری دیجیتال یا برای نشان دادن یک دارایی مالی استفاده شود.

NFT تعامل‌پذیر (Interoperable NFT)

NFTهای تعامل‌پذیر را می‌توان در چندین بلاکچین استفاده کرد. این امر باعث می‌شود که آن‌ها برای طیف وسیع‌تری از کاربران در دسترس باشند و می‌توانند کاربردهای جدیدی پیدا کنند. برای مثال، یک NFT تعامل‌پذیر را می‌توان در یک بازی بلاکچین به کار برد، اما همچنین می‌توان از آن برای نشان دادن مالکیت یک اثر هنری دیجیتال که بر روی بلاکچین دیگری ذخیره شده است، استفاده کرد.

NFT کاربردی (Utility NFT)

NFTهای کاربردی کارایی بیشتری فراتر از نشان دادن صرف مالکیت یک دارایی فراهم می‌آورند. به عنوان مثال، یک NFT کاربردی می‌تواند برای دسترسی به محتوا یا رویدادهای انحصاری استفا‌ده شود یا مثلاً برای خودکار کردن تراکنش‌ها کاربرد داشته باشد.

NFT قرارداد هوشمند (Smart contract NFT)

NFTهای قرارداد هوشمند، همانطور که از نام آن برمی‌آید، NFTهایی هستند که بر روی یک بلاکچین ذخیره شده و توسط قراردادهای هوشمند کنترل می‌شوند. این بدان معناست که NFT را می‌توان برای انجام برخی اقدامات خاص مانند انتقال مالکیت یا دریافت پاداش، برنامه‌ریزی کرد.

سخن آخر

NFT 2.0 یک فناوری جدید امیدوارکننده است که پتانسیل ایجاد انقلابی در نحوه تعامل ما با دارایی‌های دیجیتال را دارد. اگرچه این فناوری هنوز مراحل اولیه توسعه را پشت سر می‌گذارد، اما موجی خروشان را در دنیای NFT به پا کرده است. در نهایت، نسل دوم توکن‌های غیرمثلی فرصت‌های جدیدی را ایجاد کرده و کاربردپذیری NFTها را برای افراد و سازمان‌های مختلف گسترش می‌دهد. قطعاً جالب خواهد بود که ببینیم NFT 2.0 در آینده چگونه تکامل می‌یابد. نظر شما چیست؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.