اگر از معامله‌گران بیت کوین باشید، احتمالاً هنگام انجام تراکنش با محبوب‌ترین ارز دیجیتال بازار گزینه‌ای به نام سگویت (SegWit) را مشاهده کرده‌اید.
بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال بازار در سال 2009 عرضه شد و انجام معاملات مالی را به کمک دارایی‌های بلاکچین امکان‌پذیر کرد. ساتوشی ناکاموتو در زمان ایجاد بیت کوین تنها هدف کاربرد در معاملات مالی را در سر داشت و ارز غیرمتمرکزی را ایجاد کرد تا دخالت دولت‌ها بر امور مالی مردم را کاهش دهد.
در حالی که این ایده در آن زمان انقلابی بود و آغاز مسیر بازار تریلیون دلاری ارزهای دیجیتال را رقم زد، اما امروزه استفاده از ارزهای دیجیتال در تراکنش‌های مالی دیگر یک برتری و ویژگی خاص به شمار نمی‌رود. در حال حاضر هزاران ارز دیجیتال مختلف در بازار عرضه شده‌اند که اکثر آن‌ها را می‌توان در معاملات مالی استفاده کرد و همانند بیت کوین، امکان نگهداری و انتقال آن‌ها در بستر امن بلاک چین وجود دارد.
بنابراین، در حالی که شبکه بیت کوین در راستای کاربرد و اهداف این ارز دیجیتال کاملاً موفق و کاربردی بوده است، اما یک بلاک چین قدیمی و نه چندان پیشرفته به شمار می‌رود که از بسیاری از خدمات و ویژگی‌های جذاب امروزی مانند قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی نمی‌کند.
قدیمی بودن شبکه بیت کوین مشکلاتی را از لحاظ مقیاس‌پذیری و پشتیبانی از افزایش حجم تراکنش‌ها و کاربران نیز به همراه داشته است. به همین دلیل، طی سالیان گذشته، توسعه‌های مختلفی در راستای بهبود این شبکه انجام شده است که سگویت از جمله مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. برای آشنایی با سگویت و اهمیت آن برای بیت کوین، مطالعه ادامه این مقاله را از دست ندهید.
سگویت چیست؟
سگویت در واقع یک ارتقاء برای پروتکل بیت کوین است که با هدف مقیاس‌پذیری بیشتر شبکه بیت کوین و کاهش زمان انجام تراکنش‌ها با افزایش ظرفیت بلاک‌ها انجام شد.
یکی دیگر از اهداف سگویت، افزایش امنیت بیت کوین با ایجاد اطمینان از عدم تغییر اطلاعات تراکنش‌ها بود. سگویت پروتکل شبکه بیت کوین را برای شناسایی تغییرات کوچک در اطلاعات تراکنش‌ها بهبود بخشید تا هر تغییری را شناسایی و آن تراکنش و بلاک را نامعتبر اعلام کند.
برای درک بهتر ماهیت سگویت، در ابتدا بهتر است نحوه فعالیت و کاربرد شبکه بیت کوین را بررسی کنیم.
ارز دیجیتال بیت کوین یک سرور مرکزی ندارد و به جای آن، به کمک یک شبکه متشکل از هزاران کامپیوتر در سراسر جهان فعالیت می‌کند. علاوه بر کاربران و معامله‌گران، برخی مشارکت‌کنندگان نیز در این شبکه فعالیت دارند که به آن‌ها استخراج‌کننده یا ماینر گفته می‌شود.
استخراج‌کنندگان با به اشتراک گذاشتن توان پردازشی رایانه‌های خود، تراکنش‌های شبکه بیت کوین را بررسی و با تأیید و پردازش بلاک‌ها، از شبکه بیت کوین پاداش دریافت می‌کنند.
بلاک‌ها در بلاک چین وظیفه ذخیره اطلاعات را دارند و داده‌های هر تراکنش انجام‌شده در شبکه بیت کوین، در بلاک‌ها ذخیره می‌شوند. هر بلاک فضای ذخیره‌سازی محدود و مشخص‌شده خود را در شبکه بلاک چین دارد و هرچه بلاک‌ها ظرفیت بیشتری داشته باشند، تراکنش‌های بیشتری را در خود جای می‌دهند. در نتیجه، استخراج‌کنندگان نیاز به پردازش بلاک‌های کمتری دارند.
در شبکه بیت کوین، فضای ذخیره‌سازی داده هر بلاک تنها 1 مگابایت است. علاوه بر آن، در این شبکه، میان ایجاد هر بلاک جدید باید فاصله 10 دقیقه‌ای حفظ شود. بنابراین، علاوه بر اینکه امکان اضافه کردن تنها تعداد کمی از تراکنش‌ها به هر بلاک شبکه بیت کوین وجود داشت، میان ایجاد هر بلاک نیز تأخیر چند دقیقه‌ای ایجاد می‌شد.
در نتیجه، با افزایش محبوبیت بیت کوین، سرعت شبکه این ارز دیجیتال کاهش یافت و پردازش تراکنش‌ها به کندی انجام می‌شد. از همین رو، توسعه‌دهندگان بلاک چین و علاقه‌مند به بیت کوین دست به کار شدند تا راه حلی را برای این بحران ارائه دهند. در نتیجه این تلاش‌ها، پروتکل سگویت توسط فردی به نام Pieter Wuille ایجاد و در سال 2017 ارائه شد.
نحوه فعالیت سگویت پیچیدگی‌های فنی خود را دارد، اما در تعریف ساده و قابل درک این پروتکل، اطلاعات تراکنش‌های بلاک چین را به دو بخش تقسیم می‌کند تا از حجم اطلاعات ورودی به بلاک‌ها کاسته شود. در نتیجه این تفکیک داده، فضای بیشتری در شبکه بیت کوین ایجاد می‌شود و از این طریق، تراکنش‌های بیشتری را می‌توان به بلاکچین اضافه کرد.
در مجموع، سگویت نحوه ذخیره داده‌های بیت کوین را تغییر داد و با بهبود محدودیت اندازه بلاک‌های شبکه، به آن کمک کرد تا سرعت بیشتری پیدا کند.
چرا این پروتکل برای بیت کوین مهم است؟
بدون سگویت، با ادامه روند رو به رشد محبوبیت بیت کوین، شبکه این ارز دیجیتال با مشکلات بزرگی مواجه می‌شد و سرعت آن به شدت کاهش می‌یافت. در نتیجه این مشکل، بیت کوین ممکن بود هرگز نتواند به جایگاه امروزی دست پیدا کند و تخت پادشاهی خود را سال‌ها پیش تسلیم دیگر شبکه‌های بلاک چین پیشرفته بازار می‌کرد.
علاوه بر بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت، سگویت در افزایش امنیت شبکه بیت کوین نیز کاربرد دارد و از اعمال تغییرات در اطلاعات تراکنش‌های ثبت‌شده جلوگیری می‌کند. سگویت همچنین مقدمه‌ای برای به‌روزرسانی بزرگ و مهم تپ روت (Taproot) بیت کوین بود که امکان اعتبارسنجی سریع‌تر تراکنش‌ها را فراهم کرد.
در نهایت، لازم به ذکر است که سگویت هم‌اکنون یک راه حل اختیاری برای انجام تراکنش‌های بیت کوین است و استفاده کردن از آن به شما بستگی دارد. در زمان انتقال بیت کوین‌های خود در صرافی‌های ارز دیجیتال مانند بیتشال، شما می‌توانید به جای تراکنش عادی گزینه سگویت را انتخاب و آدرس کیف پول سگویت بیت کوین خود را وارد کنید تا تراکنش‌ها با سرعت بیشتری انجام شوند.
